Rdest Auberta

Fallopia aubertii

Rdest auberta
Rdest auberta

Silny i niewymagający

Rdest auberta to niezwykle silnie rosnące pnącze o niewielkich wymaganiach: rośnie na stanowiskach słonecznych, na glebach przeciętnych, znosi przesuszenie (może wówczas tracić liście, które odrastają w okresie większej zasobności podłoża w wodę). Roślina mrozoodporna, ale w ekstremalne mrozy może podmarzać, w najgorszym razie odradza się z gruntu. Kwitnie obficie od końca lipca do przymrozków drobnymi, białymi kwiatami zebranymi w grona; wabi liczne owady. Wokół podpór owija się pędami. Rdestówka Auberta w naturze występuje w Chinach i Tybecie, skąd została sprowadzona do Europy przez francuskiego misjonarza Georgesa Auberta.

Fantastyczna roślina wszędzie tam, gdzie w krótkim czasie chcemy stworzyć zieloną osłonę: od wiosny do jesieni ukryje osiedlowy śmietnik, stworzy zielone ściany i dach letniej altany, skutecznie zazieleni przydrożny ekran dźwiękochłonny. Dobrze rośnie na siatkach i płotach, porasta drzewa – jest ekspansywna; wymaga mocnych podpór. Jeśli ma być stosowana na balkonach czy tarasach wymaga dużych skrzyń oraz nawożenia i dostatecznego podlewania (na wszelkie niedobory bardzo szybko reaguje żółknięciem liści).

+

Rodzina: Rdestowate (Polygonaceae)
Synonim: Rdestówka Auberta
Wzrost: 10 do 15 m
Przyrost roczny: 4-6 m
Stanowisko: słońce, półcień, cień
Gęstość sadzenia: pojedynczo, 1-2 m
Podpory: kratki, liny, pergole
Waga 1m2:
ok. 12 kg


Podpory

Rdestówka owija się wokół podpór pędami, nie jest wybredna i dobrze radzi sobie nawet na wyłącznie pionowych linach. Doskonale pnie się po kratkach, płotach, i wszelkich dedykowanych jej podporach. Równie skutecznie pnie się po zastanych obiektach jak piorunochrony, czy rury spustowe rynien.

Rdest Auberta ma trochę niesympatyczną cechę, że kiedy dorośnie do maksymalnej wysokości podpory, czy obiektu który porasta, zaczyna się najbardziej rozwijać właśnie na jej szczycie, a dolne partie łysieją. Gdy na szczycie kumulują się kolejne generacje zeszłorocznych pędów, które obumierają z racji braku dostępu do światła, z czasem tworzy się „czapa” która może być ciężka; lepiej zawczasu regularnie przeprowadzać cięcia sanitarne.


/ Inne pnącza