Akebia quinata
Niedoceniana i bezproblemowa
Akebia pięciolistkowa jest odpornym i niewymagającym pnączem wieloletnim. Rośnie dość szybko, dorasta do 10 m, potrzebuje podpór, wokół których owija się pędami; jest częściowo zimozielona – zachowuje zielone liście przy temperaturach do minus kilkunastu stopni. Akebia pochodzi z Dalekiego Wschodu (Chiny, Japonia, Korea) skąd około połowy XIX w. dotarła do Europy.
Pnącze to ma dwoistą naturę; z jednej strony jest delikatną rośliną, która nie zagrozi podporze czy elewacji, z drugiej strony z czasem rozrasta się na tyle, że okrywa podpory bogatym, zielonym kobiercem. Przez pierwsze kilka lat po posadzeniu jest zupełnie niepozorna, po kilku latach wzrost przyspiesza i roślina objawia swój potencjał, nie jest przy tym ekspansywna do tego stopnia, że moglibyśmy pożałować jej posadzenia, albo że nie przycięliśmy jej w porę – jak bywa na przykład z bluszczem. Akebia nie wymaga przycinania, a jeśli jest to konieczne powinno być wykonane późną wiosną, po kwitnieniu.
+
Rodzina: Krępieniowate (Lardizabalaceae)
Wzrost: do 6-10 m
Kwitnienie: od kwietnia do maja
Przyrost roczny: 1 m
Stanowisko: półcień, cień
Gęstość sadzenia: 0,5 do 3 m
Podpory: kratki, liny, pergole
Waga 1m2: ok. 15 kg
Fioletowozielone pędy z czasem zmieniają kolor na brązowy. Purpurowo brązowe kwiatki i delikatny zapach sprawiają, że bywa nazywana „czekoladowym pnączem” – taka jest też jej angielska nazwa – Chocolate vine. Dostępna jest również odmiana „Alba” o białych kwiatach. Imponujące owoce akebii są jadalne, ale w naszym klimacie są nieliczne i zazwyczaj nie dojrzewają.
Podpory
Akebia owija się wokół podpór pędami i nie jest tu wymagająca, nadaje się na kratki, liny, czy większe belkowane trejaże. W przypadku lin należy zapewnić poziome elementy oporowe aby roślina się nie zsuwała. Uprawiana bez podpór może być stosowana jako roślina okrywowa, np. do zadarniania i umacniania stoków.
Uważamy, że akebia doskonale spisuje się również jako roślina drugiego planu – posadzona między innymi pnączami znajdzie swoją drogę i będzie się piąć po pędach sąsiednich roślin, niekoniecznie je przy tym dławiąc.
